In mijn boek Jouw wil staat op de gang beschrijf ik de veel voorkomende levensgebeurtenissen die diepe verliessporen kunnen veroorzaken in je ontwikkeling. En ik laat zien wat er gebeurt als je het verlies verstopt, moest verstoppen of uit de weg gaat; je rouw niet kan nemen en verweven in je leven.
Verlies en hechting
Verlies en hechting zijn twee kanten van dezelfde medaille. De ene kant staat voor hechten, voor liefhebben, voor houden van. De andere kant staat voor verlies, voor afscheid nemen, voor loslaten. Hoe je verlies ervaart is persoonlijk, iedereen gaat daar op een geheel eigen manier mee om. Als je moeite hebt met liefhebben en met hechten, is verlies van een andere orde dan wanneer je je wel hebt gehecht. Ook de manier waarop je rouwt wordt ingegeven door de manier waarop je gehecht bent.
Groeven in de ziel
Verliessporen zijn de groeven in je ziel. Ze ontstaan door gebeurtenissen en invloeden van buitenaf. Door situaties die je overkomen en waar je geen invloed op hebt. Ieder mens krijgt te maken met verlies in het leven. Groeven in de ziel horen onlosmakelijk bij het leven. Het belangrijkste bij verliessporen is, en dat is van mens tot mens anders, hoe je met het verlies omgaat en de manier waarop je betekenis aan verlies geeft. Vaak worden je mogelijkheden en onmogelijkheden bepaald door de context waarin je met je verlies geconfronteerd wordt. Thuis is dat vanzelfsprekend anders dan op je werk of bij vrienden.
Uit mijn praktijk
Stephan (40) is een veilig en gezond gehecht kind. Hij zit nog op de lagere school wanneer zijn moeder zich op een dag plots onwel voelt. Er komt een ambulance en zijn vader die op het werk is, wordt gewaarschuwd. Maar het is te laat, zijn moeder overlijdt in het ziekenhuis. Als Stephan die dag na school thuiskomt, zijn het de buren die hem opvangen en vertellen wat er is gebeurd. Stephans vader is een stille man, die zich begraaft in zijn werk. Na de uitvaart gaat het leven verder alsof er niets is gebeurd. Er komt hulp in de huishouding. Een jaar later trouwt zijn vader met deze vrouw. Alle foto’s en herinneringen van Stephans moeder verdwijnen uit het huis, er wordt niet meer over haar gesproken. Stephan gaat op slot. Hij stort zich op zijn studie en later op zijn werk. Vrienden heeft hij nauwelijks.
Overlevingsstand
Stephan voelt zich alleen op de wereld en verlangt ernaar een partner te hebben. Hij weet dat hij is vastgelopen door het verlies van zijn moeder waar nooit over is gesproken. Hij zoekt daarom hulp bij mij. Tijdens ons gesprek blijkt dat hij vanaf het overlijden van zijn moeder in de ‘overlevingsstand’ staat. Hij durft zich niet te binden uit angst verlaten te worden. ‘Houden van’ betekent voor hem moeten loslaten, afscheid nemen en het verlies doodzwijgen. Dat is zijn verliesspoor. Nadat hij de tweedaagse 1-op-1 coaching heeft gedaan, klopt hij aan bij een rouwtherapeut. Twee jaar later stuurt hij me een bericht dat hij zich een ander mens voelt en een fijne relatie heeft.
Hoe ga jij om met verlies? Wil je er op een andere manier naar kijken? Neem dan vrijblijvend contact met me op: bel 06-55301258 of mail naar info@patriciadegroot.nl.
