Mentale, emotionele en fysieke grenzen zijn van grote invloed op je leven en je relaties. Een grens geeft een scheidslijn aan, een begrenzing. Grenzen maken je eigen ruimte duidelijk en geven aan tot waar de ander jouw ruimte mag betreden. Of gedrag gezond of ongezond is, heeft ook te maken met grenzen.
Tot hier en niet verder
Ieder mens is zelf verantwoordelijk voor zijn grenzen. Hoe meer je bewust bent van je eigen grenzen en deze ook aangeeft, des te beter ben je in staat om voor jezelf te zorgen. Door zelf je grenzen te bepalen en vervolgens ook te communiceren, heb je je gemoedsrust en vitaliteit zelf in de hand.
In eerste instantie worden je grenzen bepaald door je jeugd. Alles wat je geleerd hebt, zorgt voor de werking en afbakening van je grenzen én voor de manier waarop je dat doet. Zo ben je namelijk geconditioneerd. Helaas kan je verleden je in het heden behoorlijk in de weg zitten waardoor je bijvoorbeeld over je heen laat lopen. Maar het fijne is dat je kunt leren om je grenzen aan te geven.
Flexibiliteit van je grenzen
Gezonde grenzen zijn als elastiek en dus dynamisch. Hoe beter je jezelf kent, hoe makkelijker het is om je grenzen te respecteren. Dan kun je als het nodig is flexibel zijn en meebewegen, omdat de situatie daar nu eenmaal om vraagt. Gezond gedrag houdt in dat jij je eigen grenzen respecteert. Meebewegen is prima, zolang jij daarmee instemt en jouw grens bewaakt. Ongezond gedrag houdt in dat je over je grenzen gaat, dat je jouw authenticiteit laat onderdrukken. Uiteindelijk gaat dit ten koste van je energiehuishouding en vitaliteit. Want over je grenzen (laten) gaan kost namelijk veel energie; het put je langzaam maar zeker uit.
Aanpassen en pleasen
Hoe meer je als kind hebt geleerd om je aan te passen en te pleasen, hoe vager en onduidelijker je eigen grenzen zijn. Als heel lief zijn, pleasen of veel doen voor een ouder je aandacht oplevert, dan leer je om te geven en niet om belangeloos te krijgen. Het resultaat is dat je over je grenzen gaat; je staat niet stil bij je eigen behoeften. En zolang jij je behoeften niet uitspreekt, kent een ander ze niet en zal er ook geen rekening mee houden. Jammer genoeg moet eerst je eigen ‘emmer’ leeg zijn vóórdat je je er van bewust wordt dat je alles al hebt weggeven en er niets meer is om te geven. Een gevolg kan zijn dat je op een dag met een burn-out thuis zit.
Boosdoeners
Zowel je innerlijke criticus als je ouderboodschappen zijn boosdoeners die je grenzen kunnen vervagen en overschrijden.
Je Innerlijke criticus
Wil jij alles goed doen? Was goed niet goed genoeg voor je ouders? Stuurt perfectionisme je aan? Moet de lat altijd hoger van jezelf? Dan kent je Innerlijke criticus geen rust. Je hebt te voldoen en het ook steeds beter te doen om te kunnen krijgen wat je nodig hebt: liefdevolle aandacht. Omdat je deze nauwelijks krijgt of erger, het blijft uit, dan rek je je grenzen steeds meer op. Grenzen zijn als elastiek, en elastiek kan knappen. Met als gevolg dat je op een dag opgebrand thuis zit.
Belemmerende ouderboodschappen
Ouderboodschappen kunnen ongemerkt jouw grenzen passeren. “Je bent niet van suiker” impliceert dat je (te) zacht bent en je harder moet zijn. Of mag doorzetten. Een uitspraak van mijn eigen ouders is: “Van werken is nog nooit iemand dood gegaan”. Hierdoor leerde ik onbewust mijn eigen grenzen oprekken. Dat hoeft niet verkeerd te zijn. Alleen als dat regelmatig en voor lange tijd gebeurt in verschillende situaties, leer je automatisch en als vanzelfsprekend je grenzen los te laten en je aan te passen aan de boodschap van je ouders. Totdat je vastloopt, omdat je stelselmatig over je grenzen gaat.
Uit: “Jouw wil staat op de gang”- een praktische handreiking voor betere relaties en meer levensgeluk.
Grenzen die je ouders en je omgeving je hebben meegegeven, vormen een pittige conditionering om te doorbreken. Maar … waar een wil is, is een weg! Wil je met jouw grenzen aan de slag, bel of mail dan voor de mogelijkheden die ik je kan bieden.
